Η ομαδα
Κατά την απαρχή εποίκισης της Βουλιαγμένης και παρά τους σποραδικούς κατοίκους,πολλά παιδιά συμμετείχαν σε πρώιμες αθλητικές δραστηριότητες και κατέληξαν μεγάλοι αθλητές. Μετεμφελιακά Ζανναίοι,Καραγεωργαίοι,Κασιδοκωσταίοι,Μαντακιδαίοι κ.λ.π αν και επενέστατοι ανέπτυξαν σημαντικές ποδοσφαιρικές επιδόσεις στο υποτυπώδες γήπεδο που είχαν κατασκευάσει τα Λ.Ο.Κ σε πετρώδη επιχωματωμένη έκταση στην τοποθεσία του σημερινού εμπορικού κέντρου STATUS.
Τα απογεύματα καθαριζόταν για τις ανάγκες της προπόνησης και οριοθετούνταν με επασβέστωση ώστε να γίνονται τα όρια του γηπέδου διακριτά.
Η ομάδα ονομάσθηκε πρωτογενώς ΔΟΞΑ ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗΣ,ενώ τίς φανέλλες τίς προμήθευε η τότε Κοινότητα.Συχνά οι λοιπές ανάγκες καλύπτονταν κατόπιν εράνου και σπανιότερα από τους ίδιους τους αθλητές ιδίοις εξόδοις.Απέναντι από το γήπεδο ένα σπιτάκι που σήμερα είναι πολυκατοικία τελούσε χρέη αποδυτηρίων.Καθώς η ομάδα παρουσίαζε ολοένα ισχυρότερη εικόνα – αφού είχε αντιμετωπίσει ακόμα και την ομάδα της ΑΕΚ,παρουσίαζε ανάγκες μετακίνησης.Αυτές εξυπηρετούνταν από το φορτηγό της Κοινότητας ( Σκουπιδιάρα ) κατόπιν καθαρισμού.Τα αθλητικά παπούτσια – μακράν των σημερινών – στηρίζονταν σε αυτοσχέδιες σκάρες με καρφιά που μοντάριζαν οι ίδιοι οι αθλητές με αποτέλεσμα πολλές φορές να αγωνίζωνται με τραυματισμένα πέλματα.Η μπάλλα,αυτοσχέδιας σύλληψης εσωτερικά περιείχε σαμπρέλλα τυλιγμένη εξωτερικά με κορδόνι που δενόταν στην είσοδο της δοχής του αέρα και μετά το φούσκωμα γύριζε σε εσωτερική εσοχή της μπάλλας.Φυσικά αυτή η μπάλλα ήταν εντελώς αναποτελεσματική ως προς την στόχευση και πολλές φορές κατά την εκτέλεση κεφαλιάς οι παίχτες τραυματίζονταν.
Προϊόντος του χρόνου και με την αύξηση του τοπικού πληθυσμού,οι ανδροθέντες νέοι της δεκαετίας του 1950 φιλοδόξησαν να κατασκευάσουν ένα σύγχρονο γήπεδο στην περιοχή τους και συγκεκριμένα στην τοποθεσία Άγιος Γεώργιος ( εκεί που βρίσκεται και το σημερινό γήπεδο ),ώστε να εξυπηρετηθούν καλύτερα τόσο αυτοί,όσο και οι αθλητικοί τους επίγονοι.Η απόφασή τους στηρίχθηκε από το τότε Κοινοτικό Συμβούλιο υπό τον Κοινοτάρχη Δαμιανό Χαραλαμπίδη.Έτσι το 1970 επανεμφανίζεται η ΔΟΞΑ ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗΣ στα αθλητικά πράγματα ενισχυμένη και από ηλικιακά νεώτερους και λαμβάνουν μέρος στο πρωτάθλημα.Στό διάστημα αυτό έγιναν και ενέργειες για επίστρωση του γηπέδου με χλοοτάπητα.
Το 1972 η ομάδα απέκτησε νέα ονομασία,Α.Ο.Β ( Αθλητικός Όμιλος Βουλιαγμένης ).
Με την ολοένα αυξανόμενη συγκέντρωση νεολαίας στο γήπεδο,από το 1983 ιδρύωνται και νέα αθλητικά τμήματα,όπως του μπάσκετ του τέννις και του βόλλευ.Ο Αθλητικός Οργανισμός της τότε Κοινότητας διργάνωνε την εκάστοτε 1 Μαίου Λαικό Ανώμαλο Δρόμο με σημείο εκκίνησης την Λίμνη της Βουλ/νης και καταληκτήριο το μνημείο των Λ.Ο.Κ Η τελετή απονομής των επάθλων ελάμβανε χώρα στο γήπεδο του Α.Ο.Β
Ποδόσφαιρο
Το 1980 παρουσία 15.000 θεατών διεξήχθη αγώνας μεταξύ ΠΑΟ και ΑΟΒ στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας με σκόρ 9 – 0 υπέρ του ΠΑΟ.
Το 1981 διεξήχθη αγώνας μεταξύ παντρεμένων και ανυπάντρων Βουλιαγμενιωτών με ισόπαλο σκόρ ( 3-3 ) και διαιτητή τον κ.Χρήστο Αρμακόλα.
Το 1986 η ολοένα καλύτερη ομάδα του Α.Ο.Β κατέκτησε το κύπελλο Ε.Π.Σ ΑΘΗΝΩΝ .Η ομάδα χρησίμευσε ως φυτώριο παικτών που προωθήθηκαν σε διακεκριμένες ομάδες.Επί παραδείγματι ο Γιώργος Φαμέλης στην ΑΕΚ και στον Πανιώνιο,ο Κων/νος Φραντζέσκος στον ΠΑΟ στον ΠΑΟΚ και στον ΟΦΗ ,ο Γιάννης Λάλλας στον Ολυμπιακό.
Κάποιες παλιές διεθνείς δόξες του ΠΑΟ έδρασαν ως ποδοσφαιριστές και προπονητές της ομάδας με αποτέλεσμα την τόνωση της ομάδας.Άνθρωποι όπως ο Γιώργος Γονιός ,Κώστας Ελευθεράκης και ο Γιώργος Παπαεμμανουήλ.
Ο παλιός παίκτης και προπονητής του Α.Ο.Β Μιχάλης Κάτσικας κατέληξε σήμερα Ενωσιακός Προπονητής της Μικτής Ε.Π.Σ ΑΘΗΝΩΝ.
Όρθιοι(από δεξιά): Χ,Τσολάκης, Ν.Καλντεράκης ,Γ.
Καθιστοί(από δεξιά): Βρακάς, Β.Φουτουλάκης, Μ.Μπλέτσ
